Залуус дүү нартаа хүргэх шүлэг

Залуус дүү нартаа хүргэх шүлэг 

Өнгө энэ алаг хорвоо дээр
Өөрийн сайндаа чи тєрєєгvй
Өдөр өдрийн нарыг үзэж, тэнгэрийг харах
Өндөр их тавилан хайрласан аав, ээждээ баярла

Үдшийн цэнгээний газар согтуу юм шиг дарвиж
Үеийн хонгор бүсгүйтэй мансууран цэнгэж явахад
Насан буурал ээж чинь үнээний дэлэн шувтарч
Намрын хүйтэн шөнө, зэлэн дээр жихүүцэж суугаа

Амтат бяслаг, хуруу зузаан өрмий нь
Амьхандаа чамд л хадгалж, замын унаа хүлээнэ.
Өр авлага нэхэхгүй эхийн сэтгэлийг хүүхнvvд орлохгvй ээ
Өвөл болохоос урьтаж, ээждээ нэг очоорой

Эгэмий чинь яс хугарахад аавын тань цээж өвдөж
Эдгэртэл нь адилхан шархтай явдаг шvv…
Ширхэг ширхэгээр цайсан үс нь чамайг хvлээсэн хоногуудын тоо,
Шинэ цасаас урьтаж, аавдаа нэг очоорой!

Өвлийн шөнө талд яваа аавыгаа үе үе санаарай,
Өөрөө чи дулаан хөнжилдөө хэвтэж буйдаа гэмшээрэй
Зуун олон хоног хөдөлж, олж хураасан бvхнээ
Зарж үрж, бөөн бөөнөөр нь чамд л харамгүй илгээх юм.
Зоогийн газар чи тvvнийг нь шар айраг болгож
Зовж амьдарсан эцгийнхээ хөлсийг уух хэрэггүй
Энд чи буруутаж явахад эцгийн чинь нэр доргино.
Эрдэнэт буурлаа хайрлаагvй бол, эх орноо хайрлах ч юу л бол

Амьдрал туршдаа хайрлаж явах аав гэдэг хvн
Алтан нар шиг ганцхан юм шvv

Үр хvvхэд төрлөө гэж баярлаж явах цагтаа
Үсэн буурал өтгөсийг хаа нэгтээ нутаглуулж буйг санаарай
Хоног өдрүүдийг жаргалтай үлдээ ч, дүү минь
Хорвоогийн юм бvхэнд эцэс буйг санаарай

Орчлонгийн шуугиан, амьтан хүний хэл ам,
Орон хотын утаа униараас холдож
Аян замын тоосоо гvвээд
Аавынхаа гэрийн босгыг алхаж нэг үзээрэй

Эргэнэгийн тэндээс хувин сав хангинуулж
Ээж чинь “хvv минь” гэсээр босож ирнэ.
Амсар дүүрэн цайтай гангар шаазангаа алдаж
Азай буурал хөгшин яахаа мэдэхгvй сандчина.

Аав чинь гэрийнхээ хойморт Алтайн уул шиг ханхайж
Алив нэгэнд барьц алдахгvй уужуу тайван сууна.
Манан нэвтлэх од шиг нүд нь гялалзаж
Малгайгаа өмсөж, нударгаа засаж, ирж үнсvvлэхийг чинь хvлээнэ.

Төрсөн гэр чинь дулаахан, галын илчинд чи нозоорч
Төгөлдөр орчлонгийн диваажин эцгийн гэр болохыг мэдэрнэ.
Морьд үүрсэх хээр талдаа аргалын утаа үнэрлэж
Модон тагштай өрөм идэж, ээжийнхээ гараас цай ууна.

Тансаг сайхныг нь бишрэн, орчлон ертөнцөөр хэрэн явлаа ч
Тал нутагт наран мандаж, гэрийн цэнхэр утаа суунаглаж,
Хуйлран давхих зээрийн сүрэг, толгод дамжихаас илүү сайхныг
Хурмастын доор vзээгvйгээ мэдэрнэ чи

”Моод хөөсөн хотын ганган хүүхнээс илүүгээр чи
Монгол дээлтэй, хөдөөгийн бор бvсгүйг хайрлана
Өвгөн хорвоод зуун жил амьдрахгvй ч, хогшил хураагчаас
Өвлийн шөнө моддыг өрөвддөг аавыгаа илүү ойлгоно чи

Харь холын шуугиант хот неоны гэрэл, машины чимээнээс
Харгуй зам, булаг шанд, хоттой хонио илvv ойлгоно чи
Ухаан балартам тачигнасан эстрад хєгжмийн чимээнээс илvv
Учирлаж аргадсан ардын дуундаа дасна чи.

Дээдийн номтой мэргэдийг эрж, дэлхийгээр тэнэх хэрэггvй
Дэргэдээ байгаа суут ухаантныг дэндүү ойшоолгүй явснаа бод
Ариун үнэн, зовлон бэрх, хайр ухааны
Амин голд нэвтэрсэн мэргэд
Аав, ээж хоёр чинь юм шvv

Амьдрал тэднийг гүн ухаанд сургаж
Адгийн муу амьтныг ч өршөөх аугаа их сэтгэлтэй болгожээ.

Ачит ээждээ алчуур аваачих хэрэггvй
Аавдаа шил юм өгөх хэрэггvй,
Айлын хvvхэд хуурах хэдэн чихэр ч хэрэггvй
Аль алинаар нь тэд дутаагvй

Эрт цагт гэрээсээ гарсан өөрийгөө л
Ээж, аав хоёртоо хvргэж ег
Эрийн цээнд хvрсэн чамайг харахаас илvv
Эрхэм бэлэг хегшчүүлд үгvй ээ

Учир мэдэхгvй нялх багадаа ч,
Ухаан суусан идэр насандаа ч,
Уул овоо шиг л юмыг ах нь
Улс амьтанд амлаж явлаа!

Асарч тэтгэсэн ээж, аавынхаа
Ачийг нэг мөсөн хариулж
Амтатныг идүүлж, өнгөтийг өмсгөж
Алтан аяганаас уулгахын дайтай
Андуурч, эндүүрч явлаа.
Одоо л ээж, аавыгаа жаргаая гэтэл
Орчлонгийн тоглоом даанч хатуу

Алба ажлын эрхээр газар алс одоод
Аян замыг хороосоор яаран яарсаар ирэхэд
Аав минь энэ хорвоогоос явчихсан байлаа
“Хүүтэйгээ л нэг уулзмаар байна даа” гэж ээжид минь хэлсэн гэдэг
Хүслийн сүүлч нь ганцхан энэ л байсан юм шvv

Чи зэмлэл хvлээж, зэргийн нөхөддөө орхигдож болно
Чи зээрийн янзага шиг хөөрхөн бvсгүйдээ хаягдаж болно
Харин аав, ээж чинь сэрүүн тунгалаг байж
Харьж ирэхийг чинь хүлээхээс илүү жаргалыг
Хамаг орчлонгоос хайж эрэвч олохгүй

Алдааг минь та нар бvv давтацгаа
Аав, ээжийгээ амьдад нь амжиж баярлуулцгаа
Алтан дэлхийд үүнээс илvv гавъяаг ах нь мэдэхгvй ээ

Үзээд өнгөрөх амьдралыг мөнхийн юм шиг бодож
Үдлээд буцах хорвоог үүрдийн юм шиг сэтгэж
Залуу, идэр насаа хөгшрөхгүй юм шиг санаж
Замба тивийн элгэн дээр туйлж яваа дүү минь

Өнгө алаг хорвоо дээр
Өөрийн сайндаа чи төрөөгvй
Өдөр өдрийн нарыг үзэж, тэнгэрийг харах
Өндөр их тавилан хайрласан аав, ээждээ баярла

Амьдрал

Б.Ичинхорлоо
Амьдрал үзлээ гэж ахмад хүмүүс шогшроно.
Амьдралын амтыг үзэх гэж адгуу зарим нь яарна.
Амьдралаа оллоо гэж анд надад гайхуулна.
Амьдралд яарахгүй ээ гэж харин би бодно.
Үзээд байдаг ший жүжиг үү амьдрал
Амтлаад байдаг амттан уу амьдрал
Олоод байдаг эрдэнэ үү амьдрал 
Хүлээлгэж болдог унаа юу амьдрал
Би бодлоо амьдрал гэж юу вэ
Өдөр цаг мөч бүхэнд амьдралыг
Үзэж амталж олж яарсаар
Бүрэн дүүрэн амьдарч байна

Гэгээн валентины өдөрт зориулав

Cайн байна уу ангийн анд минь. Бүтэн дөрвөн жилийн дараа, их сургуулийн аз жаргалтай мөчүүдийн хамтдаа үдсэн ангийн анд чиний амрыг эрэн мэндчилэхэд таатай байна. Чиний бичсэн хайрын захиаг гэнэтхэн би хүлээн аваад, юу бодохоо мэдэхгүй хэсэг бодолд автан суулаа.

Энэ бүхэн надад дэндүү гэнэтийн зүйл байсан гэдгийг би хүлээн зөвшөөрч байна. Чамаас сэтгэлээ уудлан илчихсэн захиа ирнэ гэж зүүдэндээ ч бодож байгаагүй болохоор тэр дор нь яаран хариу бичээгүйг минь уучлана биз дээ. Захиаг чинь аваад бүхэл оройн турш хэдэн удаа уншсанаа би анзаарсангүй ээ. Энэ бүх хугацаа урсан өнгөрсөн хойно өнөөг хүртэл чи надад сэтгэлтэй байж, тэр бүү хэл одоо ч санан дурсаж суудаг гэсэн мөрийг уншаад би өөрийн эрхгүй тэртээх дөрвөн жилийн өмнөх даруухан боловч хүчтэй дурлалаа эргэн саналаа.
Тиймээ тэр үед би дөнгөж дунд сургууль төгссөн жаахан балчир охин байсан. Ангийн хэсэг хүүхдүүд үлдээд яриа өрнүүлэн суусан тэр үдшийг одоо ч би сайн санадаг. Нэг ч өлөн хир суугаагүй цэмцийсэн хувцастай, нүдэнд дулаахан хүүгийн нүүрэмгий ярианд би автахгүй байж чадаагүй юм. Гэхдээ яагаад ч юм энэ хүү намайг тоож харахгүй байхдаа гэж сэмхэн дотроо гуниглаад авсаныг чи яаж мэдэх билээ. Ахиад хэдхэн хоногийн дараа гэхэд би аль хэдийнэ анхны хайртайгаа учирлаа гэдгээ өөрөө ойлгосон сон. Тиймээ тэр үед чи надтай ярих нь бүү хэл, ойрхон ч суудаггүй хүү байснаа одоо эргэн санаж байгаа байх. Надад дургүйдээ л зугатааж суугаад байдаг гэж би тэр үед таамаглаж, сэтгэл минь зовиуртай байдаг байсан. Гэхдээ хааяа хааяа тулгардаг байсан харцаа би эргэн санах бүртээ хамаг нүүр минь халуу шатах мэт ичингүйрч, мөрөөдөлдөө би аль хэдийнэ чинийх болчихсон нисч явдагсан. Миний өрөөсөн бээлийг энэ олон жилийн турш гээж орхилгүй хадгаллаа гэж үү чи. Зүүд биш байгаа даа гэж бодогдоод байна.

Нэгэнт чи өөрийн сэтгэлийг дэлгэн бичсэн болохоор би ч бас өөрийн юу бодоэ санаж явсанаа ний нуугүй хэлэх нь зүйтэй гэж бодлоо. Анхны хайр бүтэлгүйтдэг гэдэгтээ би харин санал нэг байдаг байсан. Чиний тухай олон мөрөөдлөөр би зүрхээ тэтгэн, оюутны хөлгүй далай мэт амьдралыг туулж өнгөрүүлсэн. Чамд өөрийгөө ойлгуулах гэсэн оролдлого бүхэн минь бүтэлгүйтдэг гэж би боддог байлаа. Гэхдээ ор тас мартая гэж бодох бүр хацрыг минь улайтал мөргөлддөг чи бид хоёрын харц намайг өөр хүнд дурлахыг хүлээн зөвшөөрөлгүй, олон жилээр найдлага өвөртлүүлсэн хэвээр байсан юм.

Намайг хүргэж өгсөн тэр оройн тухай дурсамжаа мартаагүй байгаа гэж үү. Чиний бодлыг тэр үед би тааж мэдсэн ч болоосой. Дуу шуугүйхэн намайг давхарт чинь гаргаж өгчихөөд, дараа нь шатаар зугатах мэт гүйж одсон чамд би гомдох ч мэт санагдаж байсан. Учир нь намайг хүргэж өгье гэж хэлсэнээс хойг дуу чимээгүй болсон чамайг хараад, шал дэмий зүйл хийлээ гэж харуусаж байгаа мэт сэтгэгдэл төрсөн шүү. Шат алгасан харайхад бодол минь улам батлагдаж, тиймээ би гунигласан. Чамайг ямар нэг зүйл, юу ч хамаагүй надтай ярилцаасай гэж би хүсч байсан юм.

Чиний тухай гэгээн мөрөөдлөө би төгсөх курсдээ орхисон гэдгийг чи нэгэнт тааварлаж мэдсэн бололтой. Тиймээ, ангийн хаалгаар чамайг дуудан, дотно гэгч үнсэн мэндчилэх царайлаг тэр охиныг харсан даруйдаа зүрх минь юутай ихээр харамсан гашуудсан гэж санана. Сургуулийн хаалгаар чи ч хөтлөлцөн гарч одсон, сүүлийн цагийн хичээлийг би ч таслан гэртээ харьсан. Хэнээс ч ичээгүй ээ, гудамжаар гашуун нулимс урсган алхахдаа. Хацар минь нулимсандаа түлэгдээд улайчихсан, хүмүүс намайг эргэн эргэн харсаар байсан. Чамайг би юутай ихээр харамлаж байсан гээч. Чиний нүдэнд торох сайхан бүсгүй болж төрөх минь яавдаа гэж тэр оройн турш өөртөө харамсан уйлж өнгөрөөсөн. Азтай төрсөн найз охинд чинь бас атаархаж байснаа би нуухгүй ээ.

Маргааш нь би хичээлдээ эртлэн очсон ч сэтгэл минь дэндүү эмзэг, дэндүү шаналалтай байсан. Халуураад байгаа юм уу гэсэн найз охины үг надад авралын үг мэт санагдсан. Хэд хоног бусдын нүдэнд би халуунтай явсаан. Цаг хугацаа аргагүй л эмч юм билээ. Хоног өдрүүд урсан өнгөрч миний халуун аажмаар буурч, жирийн амьдралдаа эргэн орсон. Жирийн амьдрал аз жаргалгүй байсан, ямарч найдлагагүй байна гэдэг үнэхээр хэцүүг тэгэхэд л би ойлгосон. Гэхдээ би нэг л зүйлд гайхсаар байсан. Чиний үе үе надруу ширтсээр байсан тэр харцыг би ойлгоогүй. Миний найдвар нэгэнт замхран одсон атал чи юунд надруу ингэтэл харна вэ гэж би гайхшран боддог байсан. Тиймээ би дахин найдаагүй.

Сүүлчийн шалгалтаа өгөөд ангиараа салхинд гарсан тэр оройг би саяхан юм шиг л санаж байна. Чи надад юм хэлэх гээд ч байгаа юм шиг, тэр үдэш нэг л өөр байсан. Би золтой л дахиад найдаж эхлээгүй шүү. Тэр өдөр чи миний анхаарлыг үнэхээр татаж, намайг ихээр догдлуулж байсан гэдгийг би хэлэх хэрэгтэй. Гэхдээ хэзээ ч дахин найдах хэрэггүй юм байна гэдгийг би тун удахгүй олж мэдсэн, бас харамсан уйлсан. Чи холын хол явахаар хамаг бүхнээ зэхсэн байсан биздээ. Найдах хэрэггүйгээ мэдсээр байж дахин чиний тухай элдэв горьдлого тээж зүрхэлсэн өөртөө л гомдсон гэх үү дээ. Сэтгэл минь хоосорсон хэдий ч, согтуурхан унтсан чиний толгойд дэр ивэлгүй хажуугаар чинь өнгөрч чадаагүй нь үнэн.

Ажлын шаардлагаар англи хэл надад үнэхээр их хэрэгцээтэй болсон. Надад тохироогүй энэ ажлыг хоёр жил хийсний дараа би төлбөрийн хямдыг, сургалтынх нь боломжтойг харгалзан үзээд, Малайз улсыг зорихоор зэхэхдээ чамайг суралцаж байгааг бараг мартсан байсанд уучлаарай намайг. Хэдхэн хоноод товлосон газартаа очихоор хамаг бүхнээ зэхэн суусан энэ үдэш чиний захидал илбийн юм шиг л нисээд ирсэн. Би эхлээд гайхсан, дараа нь эргэлзсэн, эцэстээ уйлсан. Гэхдээ энэ баярын нулимс байсан шүү. Хэд дахин уншиж, бас нилээдгүй цаг өнгөрсөн бүхнийг эргэцүүлэн бодож чинийхээ илгээсэн жаргал хүссэн захидлын хариуг бичиж сууна. Энэ захиаг илгээсэн даруйдаа нисэн одож, цаг хугацааг товчлон очоосой гэж тэсгэлгүй догдон сууж байна би.

Тиймээ би чамдаа очно, чиний гараас цэцгийн баглааг эргэлзэлгүйгээр тосон авна. Энэ амьдрал ээдрээтэй хэдий ч, чи бид хоёрыг дахин салгаж чадахгүй гэдэгт итгэлтэй байна. Тиймээ хайрт минь би очиж явна, чинийхээ гараас дахин хөтлөөд, хэзээ ч салахгүй гэдгээ шивнэн хэлэхээр би яаран яаран очиж явна.

Чамайг хайрласан …. чинь

Жаргал хүссэн хайрын захидалын хариу

Cайн байна уу ангийн анд минь. Бүтэн дөрвөн жилийн дараа, их сургуулийн аз жаргалтай мөчүүдийн хамтдаа үдсэн ангийн анд чиний амрыг эрэн мэндчилэхэд таатай байна. Чиний бичсэн хайрын захиаг гэнэтхэн би хүлээн аваад, юу бодохоо мэдэхгүй хэсэг бодолд автан суулаа.

Энэ бүхэн надад дэндүү гэнэтийн зүйл байсан гэдгийг би хүлээн зөвшөөрч байна. Чамаас сэтгэлээ уудлан илчихсэн захиа ирнэ гэж зүүдэндээ ч бодож байгаагүй болохоор тэр дор нь яаран хариу бичээгүйг минь уучлана биз дээ. Захиаг чинь аваад бүхэл оройн турш хэдэн удаа уншсанаа би анзаарсангүй ээ. Энэ бүх хугацаа урсан өнгөрсөн хойно өнөөг хүртэл чи надад сэтгэлтэй байж, тэр бүү хэл одоо ч санан дурсаж суудаг гэсэн мөрийг уншаад би өөрийн эрхгүй тэртээх дөрвөн жилийн өмнөх даруухан боловч хүчтэй дурлалаа эргэн саналаа.
Тиймээ тэр үед би дөнгөж дунд сургууль төгссөн жаахан балчир охин байсан. Ангийн хэсэг хүүхдүүд үлдээд яриа өрнүүлэн суусан тэр үдшийг одоо ч би сайн санадаг. Нэг ч өлөн хир суугаагүй цэмцийсэн хувцастай, нүдэнд дулаахан хүүгийн нүүрэмгий ярианд би автахгүй байж чадаагүй юм. Гэхдээ яагаад ч юм энэ хүү намайг тоож харахгүй байхдаа гэж сэмхэн дотроо гуниглаад авсаныг чи яаж мэдэх билээ. Ахиад хэдхэн хоногийн дараа гэхэд би аль хэдийнэ анхны хайртайгаа учирлаа гэдгээ өөрөө ойлгосон сон. Тиймээ тэр үед чи надтай ярих нь бүү хэл, ойрхон ч суудаггүй хүү байснаа одоо эргэн санаж байгаа байх. Надад дургүйдээ л зугатааж суугаад байдаг гэж би тэр үед таамаглаж, сэтгэл минь зовиуртай байдаг байсан. Гэхдээ хааяа хааяа тулгардаг байсан харцаа би эргэн санах бүртээ хамаг нүүр минь халуу шатах мэт ичингүйрч, мөрөөдөлдөө би аль хэдийнэ чинийх болчихсон нисч явдагсан. Миний өрөөсөн бээлийг энэ олон жилийн турш гээж орхилгүй хадгаллаа гэж үү чи. Зүүд биш байгаа даа гэж бодогдоод байна.

Нэгэнт чи өөрийн сэтгэлийг дэлгэн бичсэн болохоор би ч бас өөрийн юу бодоэ санаж явсанаа ний нуугүй хэлэх нь зүйтэй гэж бодлоо. Анхны хайр бүтэлгүйтдэг гэдэгтээ би харин санал нэг байдаг байсан. Чиний тухай олон мөрөөдлөөр би зүрхээ тэтгэн, оюутны хөлгүй далай мэт амьдралыг туулж өнгөрүүлсэн. Чамд өөрийгөө ойлгуулах гэсэн оролдлого бүхэн минь бүтэлгүйтдэг гэж би боддог байлаа. Гэхдээ ор тас мартая гэж бодох бүр хацрыг минь улайтал мөргөлддөг чи бид хоёрын харц намайг өөр хүнд дурлахыг хүлээн зөвшөөрөлгүй, олон жилээр найдлага өвөртлүүлсэн хэвээр байсан юм.

Намайг хүргэж өгсөн тэр оройн тухай дурсамжаа мартаагүй байгаа гэж үү. Чиний бодлыг тэр үед би тааж мэдсэн ч болоосой. Дуу шуугүйхэн намайг давхарт чинь гаргаж өгчихөөд, дараа нь шатаар зугатах мэт гүйж одсон чамд би гомдох ч мэт санагдаж байсан. Учир нь намайг хүргэж өгье гэж хэлсэнээс хойг дуу чимээгүй болсон чамайг хараад, шал дэмий зүйл хийлээ гэж харуусаж байгаа мэт сэтгэгдэл төрсөн шүү. Шат алгасан харайхад бодол минь улам батлагдаж, тиймээ би гунигласан. Чамайг ямар нэг зүйл, юу ч хамаагүй надтай ярилцаасай гэж би хүсч байсан юм.

Чиний тухай гэгээн мөрөөдлөө би төгсөх курсдээ орхисон гэдгийг чи нэгэнт тааварлаж мэдсэн бололтой. Тиймээ, ангийн хаалгаар чамайг дуудан, дотно гэгч үнсэн мэндчилэх царайлаг тэр охиныг харсан даруйдаа зүрх минь юутай ихээр харамсан гашуудсан гэж санана. Сургуулийн хаалгаар чи ч хөтлөлцөн гарч одсон, сүүлийн цагийн хичээлийг би ч таслан гэртээ харьсан. Хэнээс ч ичээгүй ээ, гудамжаар гашуун нулимс урсган алхахдаа. Хацар минь нулимсандаа түлэгдээд улайчихсан, хүмүүс намайг эргэн эргэн харсаар байсан. Чамайг би юутай ихээр харамлаж байсан гээч. Чиний нүдэнд торох сайхан бүсгүй болж төрөх минь яавдаа гэж тэр оройн турш өөртөө харамсан уйлж өнгөрөөсөн. Азтай төрсөн найз охинд чинь бас атаархаж байснаа би нуухгүй ээ.

Маргааш нь би хичээлдээ эртлэн очсон ч сэтгэл минь дэндүү эмзэг, дэндүү шаналалтай байсан. Халуураад байгаа юм уу гэсэн найз охины үг надад авралын үг мэт санагдсан. Хэд хоног бусдын нүдэнд би халуунтай явсаан. Цаг хугацаа аргагүй л эмч юм билээ. Хоног өдрүүд урсан өнгөрч миний халуун аажмаар буурч, жирийн амьдралдаа эргэн орсон. Жирийн амьдрал аз жаргалгүй байсан, ямарч найдлагагүй байна гэдэг үнэхээр хэцүүг тэгэхэд л би ойлгосон. Гэхдээ би нэг л зүйлд гайхсаар байсан. Чиний үе үе надруу ширтсээр байсан тэр харцыг би ойлгоогүй. Миний найдвар нэгэнт замхран одсон атал чи юунд надруу ингэтэл харна вэ гэж би гайхшран боддог байсан. Тиймээ би дахин найдаагүй.

Сүүлчийн шалгалтаа өгөөд ангиараа салхинд гарсан тэр оройг би саяхан юм шиг л санаж байна. Чи надад юм хэлэх гээд ч байгаа юм шиг, тэр үдэш нэг л өөр байсан. Би золтой л дахиад найдаж эхлээгүй шүү. Тэр өдөр чи миний анхаарлыг үнэхээр татаж, намайг ихээр догдлуулж байсан гэдгийг би хэлэх хэрэгтэй. Гэхдээ хэзээ ч дахин найдах хэрэггүй юм байна гэдгийг би тун удахгүй олж мэдсэн, бас харамсан уйлсан. Чи холын хол явахаар хамаг бүхнээ зэхсэн байсан биздээ. Найдах хэрэггүйгээ мэдсээр байж дахин чиний тухай элдэв горьдлого тээж зүрхэлсэн өөртөө л гомдсон гэх үү дээ. Сэтгэл минь хоосорсон хэдий ч, согтуурхан унтсан чиний толгойд дэр ивэлгүй хажуугаар чинь өнгөрч чадаагүй нь үнэн.

Ажлын шаардлагаар англи хэл надад үнэхээр их хэрэгцээтэй болсон. Надад тохироогүй энэ ажлыг хоёр жил хийсний дараа би төлбөрийн хямдыг, сургалтынх нь боломжтойг харгалзан үзээд, Малайз улсыг зорихоор зэхэхдээ чамайг суралцаж байгааг бараг мартсан байсанд уучлаарай намайг. Хэдхэн хоноод товлосон газартаа очихоор хамаг бүхнээ зэхэн суусан энэ үдэш чиний захидал илбийн юм шиг л нисээд ирсэн. Би эхлээд гайхсан, дараа нь эргэлзсэн, эцэстээ уйлсан. Гэхдээ энэ баярын нулимс байсан шүү. Хэд дахин уншиж, бас нилээдгүй цаг өнгөрсөн бүхнийг эргэцүүлэн бодож чинийхээ илгээсэн жаргал хүссэн захидлын хариуг бичиж сууна. Энэ захиаг илгээсэн даруйдаа нисэн одож, цаг хугацааг товчлон очоосой гэж тэсгэлгүй догдон сууж байна би.

Тиймээ би чамдаа очно, чиний гараас цэцгийн баглааг эргэлзэлгүйгээр тосон авна. Энэ амьдрал ээдрээтэй хэдий ч, чи бид хоёрыг дахин салгаж чадахгүй гэдэгт итгэлтэй байна. Тиймээ хайрт минь би очиж явна, чинийхээ гараас дахин хөтлөөд, хэзээ ч салахгүй гэдгээ шивнэн хэлэхээр би яаран яаран очиж явна.

Чамайг хайрласан …. чинь

Жаргал хүссэн хайрын захидал

Хайрт минь дээ. Чамайг ингэж дуудах эрхтэй, үгүйгээ мэдэхгүй боловч хамгийн эхний удаа бичиж үзлээ. Чамдаа бичсэн энэхүү хайрын захиа маань миний хувьд анхны бөгөөд бас сүүлчийн удаа бичиж үзэж байгаа захидал юм шүү. Захианыхаа хариуг зүрх минь догдлон хүлээж суух болно. Чамаас ирэх хариу намайг хамгийн их аз жаргалтай аль эсвэл зүрх шаналгасан гуниг дүүрэн нэгэн болгох байх даа. Ингээд захиагаа эхлэе. Их сургуулийн босгоор давж амьдралд хөл тавин тал тал тийшээ салснаас хойш 2 жилийн дараа гэнэт ийм захидал бичсэнд бүү гайхаарай, хожмын өдөр амаа барьж харуусалд элэгдэн суухгүй тулд зүрхлэн бичсэн тул заавал дуустал минь уншаарай. 
Хайрт минь би хувьдаа анхны харцаар дурлал ирдэг гэдэгт итгэгч тун цөөхөн хүний нэг нь билээ. Энэ талаар нилээн хүнтэй маргалдсан ч харамсалтай нь итгэдэг хүн маш цөөхөн байдаг юм байна лээ. Анх их сургуулийн босгоор үнэхээр жаахан хүүхэд алхад орж ирсэн сэн. Тэгээд хэдхэн хоноод ангийн маань хэдэн хүүхэд үлдэж хоорондоо сайхан танилцая хэмээн оройны 10 хүртэл ангидаа буу халцгаасныг санаж байна уу. Тэр дунд үлдэхдээ л би чамайг анх олж харсан юм даа. Хожим сонсохнээ чи ч бас намайг бас бусдаас арай өөр нүдээр харсан гэнэ лээ. (Үнэн байгаасай) Тэр өдөр нэг л мэдэхэд би хичнээн ч их зүйл ярьсаныг бүү мэд, ихэнхийг нь л чамд зориулан ярьж байсан. Гэтэл би чинь барагтай л бол танихгүй хүмүүстэй яриа дэлгээд байдаггүй, хүмүүсийн тодорхойлсоноор даруухан, хаалттай хүн шүү дээ. 

За тэгээд анхны ангиараа хамтдаа явсан цасны баярыг дурсалгүй өнгөрч болохгүй ээ, 4-н чарга холбоод бөөнөөрөө дуу шуугиантай явж байгаад онхолдсон оо санаж байна уу. Дараа нь гэнэт чиний бээлий алга болчихсон байсныг. Миний хажууд уначхаад хэн ч анзаараагүй болохоор. Би аваад босч хувцасаа гүвж байх хоорондоо сэмхэн аваад хармаалчихсан юм шүү дээ. Тэрнээс хойш хичнээн ч удаа гэртээ чинийхээ бяцхан өрөөсөн бээлийг өмсөж өөрийгөө баярлуулдаг байв даа. Багтахгүй ч гэсэн чихэж өмссөөр байгаад бараг сунах шахсан байгаа бээлийг одоог хүртэл хадгалсаар байгаа гэвэл чи хайранд маань итгэх байхаа. Тэр өдөр хүсээд хүсээд чамтай чаргаар гулгах зүрх хүрээгүй билээ, гэхдээ нэг удаа харц мөргөлдсөндөө дотроо их л маадгар явсан сан. 

Дараа жил нь бас л ангиараа 2-р курсээ төгслөө гээд лагер явж нийллэг хийснээ эргээд сана даа. Бүгдээрээ зузаан курткатай хаврын сүүлчийн сарын бүлээхэн салхинд шахалдан шөнө дунд өнгөртөл гадаа сууцгаахад бас л хажууд чинь сууж зүрхлээгүй ч гэлээ, яг нэг хүний цаана оройжин хөдлөлгүй суусныг чи ажигласан л байх даа. Тэгээд голдоо дэлгэсэн зүйлээс аль амттай гэсэн чихэр жимсээ бас л харанхуйг далимдуулан чиний өмнө рүү сэм сэмхэн дөхүүлсээр л суусан билээ. Энэндээ бас л сэтгэл хангалуун сууж байсныг чи минь мэдээгүй байж магад. 

Ингээд 3-р курс айлчлан ирлээ. Чи минь сурлага сайтай, бас нэг шалгалтан дээр ардаа суусан надад дэвтрээ харуулахсан гэсэндээ тун эвгүй хажуулдаж суугаад байсныг чинь би мэдсэн шүү :) . Дэвтэр чинь хэдий илхэн харагдаж эхэлсэн ч гэлээ чиний сэтгэлд би байж магад гэсэн анхны найдлагын оч надад төрөөд, хуулахаасаа илүү дотроо мөрөөдөлд умбаад шалгалтын цаг өнгөрсөн дөө. Гэхдээ шалгалт дуусах хүртэл надад дэвтрээ улам тод харуулах гэж оролдож байгаа чи минь үнэхээр хөөрхөн харагдаж байсныг зүрхэндээ санасаар л байгаа. 

Аз болж 3 курс дуусах дөхсөн үед манайхан нэг бут шоудаж билээ. Шөнийн 3 цагт эхнээсээ арай гэж тарцгааж билээ. 150гр татчихаад байсан би тэр зоригтоо анх удаа чамайг гэрт чинь хүргээд өгье гэд дуугарч билээ. Чухам тэр үгийг л хэлэх гэж уусан юм шүү дээ, тэрнээс уудаггүй хааяа пиав энэ тэр жаахан л уудгийг минь эрх биш нэг ангийн чи мэдэж байгаа гэж найдая. Азаар чи аяархан за гэж дуугарсанаар чичрээд байсан хөлийн өвдөгийг минь байранд нь оруулахад туслаж билээ. Үнэндээ би гэрийн чинь хаягийг цээжээрээ мэдэж байсан юм, яаж гээч ангийн даргыг панаалдаж байгаад хувийн хэргийг чинь бүгдийн уншаад орхисон гээч хэхэ. Шимтэн уншаад дараа нь гэрийн чинь хаягыг сайтар цээжилсэн юм даа. Таксинд суухдаа чимээгүй л яваад байсныг минь уучлаарай, би дотроо тувт орцонд чинь оруулж өгөөд яах вэ гэдгээ л бодоод тун хэцүү явж байсан юм. Давхарт чинь гаргаж өгөөд хацар дээр чинь зөөлөн үнсээд сайхан амраарай гэж хэлье гээд хатуу шийдсэн хүн танай давхарт гарч ирсэн л дээ. Цааш нь юу болсоныг чи сайн мэдэж байгаа байх даа. Хэл чимээгүй танай давхарт доошоо хараад зогсоход минь чи сайхан амраарай хэмээн хэлж билээ. Харин би тэнэг юм шиг за гэхээс өөр нэг ч үг дуугаралгүй шат алгасан пир пир гээд гүйж одсон тиймээ. Хэрвээ цонхоороо харсан бол би замын чулуунуудын хагартал өшигчин өөртөө уурлаж явсан сан. За байхдаа яахав дээ гэж нэг биш удаа бараг сарын дараа хүртэл үе үе өөртөө уурлаж өөрийгөө хараадаг байлаа. Ингээд л 3 курс өнгөрч билээ. 

Нуулгүй хэлэхэд 4-р курст орох жилийн зун би нэг охинтой нилээд дотоссон билээ. Чи ч бараг гадарласан байж магад, дараа нь манай ангиар хэд хэд эргэлдээд байсан. Тэрэндээ бараг хайртай ч юм болов уу гэж бодсоор 9 сард ангийнхаа хаалгаар би орж билээ. Оронгуутаа л чамайгаа нүдээрээ хайсан, чи минь надаас түрүүлж ирчихээд найз охидтойнхоо хажууд даруухан мишээгээд сууж байлаа. Үгүй тэр биш, энэ минь миний жинхэнэ хайр гэж сэтгэлдээ би хашгирсан билээ. Би ч хэл үг багатай хаалттай нэгэн, чи минь ч даруухан сайхан охин сон. Тийм болохоороо л хэн хэн маань ямар нэгэн зүйл хийлгүй гар хумхин суусаар энэ олон жилүүдийг үдсэн байна. Миний л буруу л даа, эр хүн гэхэд шийдтэй алхам хийхгүй. Гэхдээ чиний ч бас буруу бий шүү, чиний дэргэд очихоор хамаг хэлэх гэсэн үг мартагдаад би зөвхөн тас хөшөөд зогсолгүй, бүх зүйл маань хяналтаас гараад өөр хүн юм шиг л өөрийгөө удирдаж чаддаггүй болчихдогыг чи гадарладаг байхаа. 

Ингээд л хонхны баяраар чамдаа сэтгэлийнхээ үгийг заавал хэлээд чиний үгийг сонсоё гэж бас л дотроо хатуу шийдсэн байлаа. Чиний зүгээс надад хайртай сайн гэсэн ямар ч үйлдэл бараг гардаггүй /дээрх шалгалтыг эс тооцвол/ байсан болохоор би өөртөө тийм ч их итгэлтэй байгаагүй ээ. Гэхдээ нилээдгүй мөргөлддөг харц маань надад чамд хайртай байхаа гэж найдлага өгдөг байлаа. Тиймээс би өөрт чинь 4 жил дурлаж явсанаа хэлээд үерхдэг бүсгүй минь болооч /эсвэл насны минь хань болооч гэх үү гэж бас их бодсон шүү/ гэж гуйхаар шийдсэн. Оройхон хэрд хэрлье гэж шийдсэн маань бас л миний хулчгар шийдгүй зангаас болсон хэрэг. Сэрүү унаад эхлэхэд сургуулиа төгсөөд яах тухайгаа хэсэг нөхөд ам уралдан ярьж суухсан тэр хүрээнд би байсан, харин бүрий болж эхлэж байсан тул чамайг ирж суусныг мэдээгүй ээ. Гэрийнхэн маань 7 сар өнгөрөөгөөд Малайз улсруу сургуульд явуулахаар бүх зүйлийг минь бэлдсэн тухай би ам халан бүхнийг ярьтал нэгэн хүн гүйгээд босоод явахад л чамайг ирж суусныг анзаарсан билээ. Ээ тэнэгээ гэж дотроо өөрийгөө хараагаад тэр дороо босч чиний хойноос явсан, надад хайртай юм байна гэсэн бодол зүрх харван орж ирж би итгэлтэйгээр чиний хойноос явсан. Даанч чи бүтэлгүй хайрыхаа хойноос орйжин бараг шөнөжин бусдаас зайдуу уйлсан нэгэн охины дэргэдээс салаагүй дээ. Би тийшээ 2 ч очсон та хэд түүнийг тойроод л заримдаа аргадаад л, заримдаа загнаад л байсан. Ерөөсөө дуудая гэж ганц зүрхлээд очиход минь чи уйлчихсан сууж байлаа, чухам надаас болсон уу найзыгаа өрөвдсөн үү гэдгийг би ялгасангүй. Гараараа даллан дуудахад минь чи харсан хирнээ доошоо тонгойгоод дахиж надруу хараагүй тиймээ. 

Тэгээд л би тэр орой архи гэгчийг зөндөө ууж өдөр буцахаас арай өмнө шиг арай ядан толгойгоо дааж боссон билээ. Ингээд л сүүлчийн оролдого маань бүтсэнгүй дээ. Гэхдээ намайг өглөө сэрэхэд дэр дэрлүүлээд, гутлыг минь тайлаад эвтэйхэн унтуулчихсан байсан хүн чи биш гэж үү. Би мөн гэж бодож байна. 

Чиний бүх нууцын тухай дөнгөж өчигдөрхөн сонслоо. Бүхэл шөнөжин нэг ч дугхийлгүй зөвхөн чиний тухай бодож хонолоо. Би хэдийгээр энэ тэр бүсгүйд мэссэж бичиж хамтдаа шоудаж, заримтай нь дотноссон удаа байгаа ч гэлээ чин үнэн зүрхний минь хайр зөвхөн чамд гэдгээ үнэнээр нь бичиж байна. Тиймээс ч би энд 2 жил болохдоо зөвхөн чиний тухай бичиж, ангийн нөхдөөсөө чинийн тухай сураг асууж бас ангиараа авахуулсан зургаасаа чиний зургийг сэмэртэл ширтэж сууна. Гэтэл чи минь бас энэ хугацаанд надад хайртай байсан тухайгаа ангийн охинд уулзахдаа сая хэлсэн байх юм. Чи минь их сургуулийн 4-н жилийн турш орь ганцаараа, хүнд нүүр өгөлгүй явж ирсэнийг бүгдээрээ л мэддэг шүү дээ. Чи минь одоо надад хайртай юу, тэр үеийнх шигээ надад хайртай хэвээрээ юу. Харин би чамдаа хайртай. Би одоо тэр үеийнх шигээ хулчгар шантрамтай хүү биш болсон. Би алдаагаа засаж чинийхээ насан туршийн халамжит сайн хань байж чадна. Харин чи минь надад хайртай хэвээрээ бол нэг насны минь хайр, зөвхөн миний амраг минь болооч гэж чин сэтгэлээсээ гуйж байна. 

Энэхүү захиаг яаран бичих учир гэвэл ирэх сарын 4 өдөр энэ сургуулийнхаа сүүлийн 2 жилийг сурч төгсөхөөр Малайз улсаас Америк дах салбарруу нь нисэхээр бүх зүйл маань жин тан болсон. Харин чамайг ажлаа орхиод хэлний курст суухаар Малайз улсад ирэх сарын 7 өдөр нисэн ирэхийг чинь мэдлээ. Чи бид 2 зөрөх учиргүй ээ. Чиний хайр хэвээрээ бол би Америк нисэхгүй ээ, тэвэр дүүрэн цэцгийн баглаатай нисэх онгоцны буудлаас чамайгаа тосон авах болно. Тэгээд 2 лаа дахиад яасан ч салахгүй ээ. Чи намайг л гэж хаа холоос Малайз улсыг сонгон ирж байгаа байх гэж би дотроо найдлага тавин бодож сууна. 
Харамсалтай нь одоо чамайг надад хайртай хэвээрээ эсэх, хэн нэгэнтэй учирсан эсэхийг чинь би огтхон ч мэдэж чадсангүй, олон цаг утас цохин байж олсон, өдөр болгон шалгадаг электрон шуудангийн хаягруу чинь энэхүү захиаг илгээж байна. Би харин компьютерийнхаа дэргэж хариу иртэл салахгүй эргэлдсээр байх болно. 

Чиний минь ирэх захиа надад аж жаргал, зовлон шаналал алиныг авчрахыг би мэдэхгүй байна. Хайрт минь чинь чиний сэтгэл надад хэвээрээ тэгээд бас зүрхний минь үгийг сонссон бол миний насны хайр болохыг зөвшөөрөөч дээ. 

Хариуг цаг минут тутамд хүлээн суух 

Чиний хайртай ...... чинь. 

Хөөс

Нэрс жимсний амтлаг үнэр аппетит хөдөлгөв. 
Хөх өнгийн, исгэлэн хэрнээ чихэрлэг үнэртэй шингэнээс онгоц дүүрэн усанд багахныг хийгээд гараараа цалгиулан хөөсрүүллээ. 
Төд удалгүй ванн сэвсийсэн цагаан хөөсөөр дүүрэв. 
Зурвас харахад сүүн кремтэй бялуу шиг. 
Нэг л дутуу санагдаад болсонгүй. 
Гэрлээ унтраагаад, угаалгын өрөөний булангуудад лаа байрлууллаа.
Бас цэцгийн вааранд 7 хоноод бараг хатаж дуусаад байсан хэдэн сарнайн дэлбээнүүдийг нэг нэгээр нь хөөсөндөө тараав. 
Гэрэлтэй, харанхуйн хоорондох бүүдгэр өрөө, нэрсний үнэр, ягаан цагаан улаан холилдсон дэлбээнүүд. 
Одоо л нэг кинон дээр гардаг шиг романтик, амар амгалан орчинг өөртөө ийн бүрдүүлсэндээ сэтгэл яагаад ч юм “хөөсрөөд, хөөрөөд” явчихав. 
Дурлахад төрдөг мэдрэмж яг ийм байдгийг саналаа. 
Харин нар шингэсний дараахан тэнгэрийн үүл энэ хөөс шиг харагддагсан. 
Тэр үүлэн дунд бушуухан хөвөх гэж би хачин их адгав.
Бүх хувцсаа тайлаад, өлмийгөө болгоомжтой нь аргагүй усанд дүртэл хөл минь сэвсийсэн их хөөсөн дунд алга болчихлоо. 
Инээд хүрмээр. Дараа нь бүх биеээрээ алгуурхан хэвтэв. 
Намайг хөөсний ширхэг, бөмбөлөг бүр өлгийдөөд авчих шиг.
Хэсэг хугацаа өнгөрөхөд энэ мэдрэмж хэн нэг үл таних залуугийн гар биеийг минь тэр чигт нь илбэж байгаатай адил зүрх булиглуулсан байдлаар солигдов.
Би хөөсөн дунд биш, ванн дүүрэн хайран дунд хэвтээд байгаа юм шиг сэтгэл минь туйлын амгалан, хөдөлгөөн бүр минь ялдам болчихлоо. 
Хуруугаараа хэсэгхэн хөөс тасалж аваад лааны бүдэгхэн гэрэлд нарийхан шилбээ угааж эхлэв.
Дараа нь түүнээсээ дээшлэн гуя, бэлхүүс, цээжээ бүгдийг нь “хайр”-аар энхрийлэн угаав. 
Би ийм тачаангуй биетэй билүү? Урьд нь хэтэрхий туранхай, галбиргүй гэж боддог байсан биеэндээ жигтэйхэн дурлалаа.
Ерөөсөө бүсгүй хүн хэн нэгэнд хайрлуулж, түүнийхээ халамжинд умбаж шумбаагүй цагт өөрийнхөө гоо үзэсгэлэнг бүрэн мэдэрч чаддаггүй аж.
Усны гүн лүү шигдэх тусам улам халуун илч намайг бүрхэн авч байлаа. Тааламжтайяа мишээв. Бодит амьдрал зүүд зэрэглээ шиг холдож, харин зүүд зэрэглээ бодит амьдрал шиг минь санагдаж эхэллээ. Нүдээ аниад энэ орон зайгаас ханатлаа сэтгэлийн таашаал авахыг хүсэв.
Гучин хором өнгөрлөө. Ус аажим аажмаар хөрч эхлэв. Хөөс ч багасч байлаа. Саяхан л эд эс бүрийг минь халуу дүүгүүлж байсан тэр “хайр” ийм хурдан хөрөөд эхлэх ч гэж. Дахиад хорин хором өнгөрөхөд тэсэхийн аргагүй хүйтэн болж эхлэв. Би бушуухан уснаас гарахын түүс боллоо. Онгоцны бөглөөсийг авахад ус аажим аажмаар доошоо эргүүлэг адил мушгиран оров. Бага багаар шавхарсаар. “Сэтгэл” минь хаашаа урсачихаж байгаа юм бол? Хайр дуусч байлаа.
Магадгүй би өөрөө хайраас зугтахыг хүссэн байх. Хөрөхөөс нь өмнө халуун усаар сэлбэж болох л байсан. Гэвч тэгээгүй. Харсаар байж бүгдийг нь урсгаж орхив. Зүүд зэрэглээ бүдгэрч би бодит амьдралдаа эргэн ирэв. Өөрөө өөртөө бүрдүүлсэн миний бичил романтик орчин дахь зүрхний үлгэр төгслөө. Хөвөн зөөлөн алчуураар бүх биеэ ороогоод, гэрийн шаахайгаа углав. Толинд харан үсээ самнаж байтал ванны ёроолд тунаран үлдсэн сарнайн дэлбээнүүд нүдний үзүүрт торойн үзэгдэв. Би тэднээс нэгийг нь авч хадгалахаар шийдлээ. Түрхэн зуур ч болов намайг үүлэн дунд аваачсан сайхан “хайр”-ын үлдээсэн дурсамж байх. Энэ дэлбээ хожмын нэг цагт энэ өдрийг санагдуулна. Тэр үед би инээмсэглэнэ..жаргалтайяа.

Sienna

Өгүүллэг 
Бушуухан хичээл тараасай хэмээн дотроо бухимдах тусам Анхилыг уурлуулах гэсэн мэт цаг хугацаа зогссон мэт нам гүм. Цагаа дахин хартал бараг 20-н минут дутуу байхаар нь доод уруулаа хазлан байж урдхан ширээнд суусан Сартуулыг харвал хажуудаа суусан охинтой түрүүний адил инээд алдан юу ч юм шивнэлдэн байлаа. Үгүй ер лекцээ бичдэг болоосой, хичээл тарсаны дараа лекц нөхөх нэрийдлээр бас номын санд сууж бас охидтой марзагнах гэж байгаа юм, өнөөдөр эртхэн ирэхгүй яав аа дахиж л орой болтол дэмий зурагт үзэхгүй юм шүү хэмээн Анхил бухимдан байж ядаж суулаа.

2-р курсынхэн бүгдээрээ бүтэн долоо хоногт 2 удаа л хамтдаа лекцэнд суудаг билээ. Чухам энэ л өдрүүдэд Анхилын нар гийж өөрөөс нь өөр хэн ч мэдэхгүй нууцхан хайрын эзнээ хичээлийн цаг дуустал харан ёстой л хийморио сэргээнэ гэгч болдог байлаа. Энэ өдөр өглөө эрт лекцэндээ гүйх шахам ирээд заавал Сартуулын арын суудалд тухлан суугаад гэмгүй царайлан хүлээдэг сэн. Сартуулын арын суудал гэж онцолсоны учир гэвэл зэргэлдээ ангийн Сартуул залуу том танхимд лекцэнд орохдоо заавал ч гүй нэг ширээнд тогтмол суудаг билээ. Өөр залуу суувал хөөгөөд охид байвал найраад багтахгүй байсан ч заавал тэр ширээн дээрээ сууж байж санаагаа амраадаг байлаа. Сүүлдээ ч бараг Сартуулын ширээ гээд залуус суухаа байж, харин охидууд өглөө эртлэн ирж тэр ширээнд уралдан суугаад Сартуулын хүлээцгээдэг болсон юм. Сартуул биерхүү сайхан залуу, үнэхээр ухаалаг, хичээлдээ сайн тэр хэрээрээ ангийхантайгаа ч , бусадтай ч тэр үл ялиг ихэрхэнгүй бардам харилцдаг байлаа. Гэхдээ тун ч хөгжилтэй нэгэн болохоор түүнийг тойрон бараг л нэг хүрээлэл бүлэг үүсчихдэг байлаа. Анхилын бодлоор цорын ганц дутагдалтай тал нь охидтой дэндүү их марзганадаг юм шиг санагддаг. Анх түүнийг мэдэх болсон цагаасаа л эхлээд өөрийн эрхгүй харуулдсаар яваад нэг л мэдэхэд Анхилын цээжинд хайрын цэцэг дэлбээлчихсэн байжээ.

Ингээд л нөгөө ангийн Сартуулыг харуулдан аз таараад дайралдчихвал бяцхан зүрх нь өөрийн эрхгүй түг түг цохилон арай ядан сайн уу хэмээн мэндэлнэ. Заримдаа хаа нэг Сартуул тааралдахаараа өөрөө эхлээд мэндлэх бөгөөд энэ өдөр Анхилын хувьж ёстой л баяр жаргал дүүрэн өнгөрдөг байлаа. Харамсалтай л тэдний курсын гайгүй гэсэн охидын ихэнх нь Сартуулд хандтай, тэд л хоорондоо өрсөлдөн байж лекцэнд Сартуулын ширээнд хажууд нь наалдан сууж сээтэгнэнэ. Харин Анхил Сартуулын ширээ хоосон байсан ч очоод сууж зүрхэлдэггүй бөгөөд харин арынх нь ширээнд заавал суугаад гэмгүй дүр эсгэн хүлээж суудаг билээ. Сартуул хичээлийн явцад үе үе эргэн харж хойно суусан охидуудад элдэв хөгжилтэй зүйл хэлж инээлгэх бөгөөд энэ үед Анхилын хувьд хамгийн сайхан жаргалтай өдрүүдийнх нь нэг нь болдог байлаа. Анхил цүнхэндээ байнга илүү бал, тэр бүү хэл дэвтэр авч явж Сартуулд хэрэг болвол хамгийн түрүүнд өгнө хэмээн хадгалдаг нь нэг бус удаа нээрээ хэрэг болсон байлаа. Даанч Сартуул түүнийг огтхон ч анзаарч үзээгүй нь харамсалтай боловч бас ч гэж хааяа лекц ороход хойд ширээнд нь суугаад удаа дараа балаар туслаж байсан томоотой тусч охин хэмээн дотроо танимхайрч хаа нэг сургууль дээр дайралдахдаа мэндэлдэг болсонд харин Анхил тун ч ач холбогдол өгөөд баяр хөөр дүүрэн явдаг болсон байлаа.

Өчигдөр орой болтол зурагт үзсэний гор нь өглөө гараад гэрээсээ таксидан байж яаран лекцдээ ирсэнд хүн цөөтэй хичээл эхлэх болоогүй байсан боловч аль хэдийнэ Сартуулын ширээ ч тэр арынх нь ширээ ч тэр түүнийг хүлээсэн өөр өөр ангийн охидоор дүүрчихсэн тэд нар хоорондоо элдвийг ярин инээлдсээр сууж байлаа. Тэгээд л Анхил аргагүй эрхэнд нилээд хойшоо суугаад түүний эргэн тойронд байгаа охидод дэмий л атаархан Сартуулыг хардах зүрхээ тайтгаруулах аргаа олж ядан сууж байгаа нь энэ байлаа. Өөрийнхөө хүссэнээр бол уул нь нэг удаа ч гэсэн хажууд нь суумаар л байна. Даанч зүрх хүрэхгүй нь сайхан юм даа. 

Анхил гэхдээ хамгийн сонин нь Сартуулыг хичээлийн бус цагаар юу хийж яаж явна гэж огт боддоггүй, сургууль дээр бол яаж нэг дайралдах вэ л хэмээн бодож явдаг билээ. Бусад үед нь түүний тухай дотроо л баахан мөрөөдөж түүндээ цадчихаад сэтгэл тайван явдаг мөртлөө сургууль дээр ирэхлээрээ холос ч хамаагүй харж байж сэтгэл амардаг билээ. Бараг жаахан хүүхдийн гэмээр гэнэхэн дурласан байлаа. Тэр нэг харуусал төрсөн өдрөөс хойш Анхил дахин оройтсонгүй хамт ордог лекц болгон дээрээ л Сартуулын хойно суусаар байлаа. Сартуул түүнтэй мэндэлдэг хэдий ч нэрийг нь ч сонирхож асуухгүй л байлаа.

Удахгүй болох шинэ жилийн баярыг л Анхил тэсэн ядан хүлээж байна даа. Нүдээ гартал гоёчихоод Сартуулыг бүжигт заавал урьна даа. Дээр үеийнхэн шиг цэнгээнт бүжиг бүжиглэдэг байх нь яав. Гэхдээ л уянгын ая явангуут нь л шууд урьчихая. Тэртээ тэргүй ихэнх хүмүүс халаалт авчихсан байдаг болохоор Анхилыг хэн л анзаарав гэж. Анхил ийнхүү бодсоор хоног тоолон шинэ жилийн баярыг хүлээлээ.

Нүд гялбам өнгөлөг зураг нүүрэн дээр нь наалттай нэрэндээ тохирсон Гялбаа сэтгүүлийг Анхил хэргээр худалдан авч үзлээ. Шинэ жилийн төрөл бүрийн гоёлын нүүр будалтуудын тухай мэдээллүүд этгээд сонин будалттай зургууд, хамгийн гол нь нүүр будагчийн нэр холбогдох утасны дугаар байлаа. Ашгүй дээ. Энэ чинь л хэрэгтэй байсан юм. Утасдаад асуулаа. Ээ яасан үнэтэй юм бэ 15-20 доллар гэж байна. Оюутан хүнд нилээн их мөнгө юм байна. Гэхдээ л ганц удаа ч болов мөрөөдлөө биелүүлэх гэж зүтгэж байгаа Анхил яаж ийгээд заавал нүүрээ ийм гоё өвөрмөц будуулна даа. Жирийн үед ч будаг бараг хэрэглэдэггүй Анхил ингэж будуулбал энэ модель бүсгүй шиг гоё зохих болов уу хэмээх бодол зурс хийн орж ирлээ. Одоо энэ шигээ гоё палааж л олох хэрэгтэй найзууд, найзуудын эгч нар, түрээсийн газрууд гээд бүх нь боломжоороо хайя, туфль өөрт нь байгаа гологдохгүй байх. Хамгийн гол гоёл бол онцгой гоёмсог палааж гэхдээ тийм гоё палааж худалдаж авч чадахгүйгээс хойш олох л хэрэгтэй.. Шинэ жилийн баяр ойрхон ирлээ. Удахгүй 5хан хоног үлдлээ.

Анхил өглөө эрт сайн ч унтаж чадалгүй догдолсондоо сэрж орхилоо. өнөөдөр тэдний сургуулийн шинэ жилийн үдэшлэг болно. Оройн 6-н цагаас эхлэх баярт Анхил хамгаас онцгой бас сэтгэл булаам харагдах ёстой. Сартуулын арын ширээнд тогтмол суух зориг гардаг юм чинь өнөөдрийн үдэшлэг дээр Сартуулыг урих зориг байгаа л гэсэн үг. Анхил оройн баярт зориулсан даашинзаа аваад захиалга өгсөн нүүр засалчруугаа 3 цагт явлаа. 25 доллар төлөөд үсээ ч бас хамтад нь засуулахаар тохирсон байлаа. Гэрийнхэнийх нь өгсөн мөнгөнөөс цаана нь 5-6н мянган төгрөг л үлдэхээр байлаа. За яадаг юм, Сартуултай нэг бүжиглээд л таксидаад харихад болно доо. 

Хөөх . . . Толинд хараад Анхил өөрийн эрхгүй дуу алдлаа. Өөрийгөө ийм хөөрхөн болно гэж үнэхээр даанч толгойд нь бууж байсангүй. Гоо сайханч сэтгэл хангалуун хажууд нь инээмсэглэж байлаа. Үсний засалт нүүр будалтаа эвдэчихнэ гээд даашинзыг нь Анхилд аль хэдийнэ өмсүүлээд суулгасан байлаа. Хүзүүгээ даган янзтай мушгирсан ганцхан туг үстэй гоёмсог засалт, хүний анхаарал өөрийн эрхгүй татмаар бөгөөд атаархам чамин нүүр будалт, даашинзны бяцхан чимэгтэй өнгө ижил гязалзсан дусал чулууг хүртэл нүдний тэнд өвөрмөцөөр наасан байлаа. Баярлалаа. Анхил чин сэтгэлээсээ энэ үгийг хэллээ. Өөрийгөө ийм хөөрхөн гэдгээ олж мэдсэндээ туйлын их баяртай байлаа. Анхилд төлсөн мөнгө нь их санагдахаа ч байсан байлаа. Анхил сэтгэл хангалуун, аз жаргал дүүрэн үдэшлэгтээ гарч явлаа. Сургуулийнхаа хөөрхөнд тооцогдох зарим охидоос ч илүү хөөрхөн, илүү ганган болсон мэт түүнд санагдаж бушуухан Сартуулд өөрийгөө гайхуулмаар санагдаж хөл газар хүрэхгүй үдэшлэгрүүгээ зүглэлээ.

Үдэшлэг эхлэх газрын хаалгаар оронгуут л шинэ жилийн баярын уур амьсгал тэр чигээр нэвт ханхалж толийсон костюмтай залуус алхалж, гялалзсан гялалзаагүй, бие барьсан бариагүй элдэв даашинзтай ганган бүсгүйчүүл сүлжилдэх бөгөөд нэг бүсгүй нь нөгөөгөөсөө сайхан юм шиг санагдан хараа булаана. Анхил яаран хувцас өлгүүрийн газарт хувцасаа өгөөд бяцхан цүнхээ барин хаалгаруу дөхөх агшинд хүүе Анхил уу хэмээн хажуугаас дуу алдах чимээнээр эргэн харвал ангийнх нь 2 охины нүд орой дээр гарсан байхыг хараад Анхилын өөртөө итгэл итгэл тэр хэмжээгээр нэмэгдлээ. Яасан хэмээн инээмсэглэн харахад тэр 2 үнэн сэтгэлээ дуу алдан шагшлаа. Чи ёстой гоё болсон байна. Гоё харагдаж байна . . . Анхил сэтгэл тэнэгэр дээгүүр харцтай ангийнхаа 2той хамт үдэшлэгтээ орж шуугилдан буй ангийнхантайгаа нийллээ.

Хүн бүр өнөөдөр бие биетэйгээ баярын мэнд мэдэж эелдэг найрсаг харилцана. Анхилын хувьд өнөөдөр үнэхээр аз жаргал дүүрэн бялхсан үдэш байлаа. Урд нь хэзээ ч ийм сайхан үгс магтаалыг сонсож байсангүй, бас өөрөөрөө ч ингэж ихээр бахархаж байсангүй ээ. Үдэшлэг ид дундаа явж байхад Анхил ширээнээс босч Сартуулыг хайхаар бүжгийн талбайг зүглэлээ. Бүжгийн талбайд дөхөж очоод алгуур нягтлан ширтвэл Сартуул эсвэл Сартуултай төстэй залууг олж харж чадсангүй дэмий л жаахан урагшлан зогсоон олон хүн бужигнасан бүжгийн талбайг нэгд нэгэнгүй харах гэж оролдож байлаа. Сайн уу баярын мэнд. Нижигнэсэн чимээ шуугиан дунд зөөлөн хэлсэн энэ үгийн эзэнг Анхил гайхан харлаа. Дээд ангийн нэгэн залуу Анхилыг ширтэн инээмсэглээд чи үнэхээр сайхан, бусдаас онцгой харагдаж байна танилцая гэж толгойгоо дөхүүлэн хэллээ. Баярлалаа гээд Анхил түүний сунгасан гарыг нь хариу атгалаа. 2лаа бүжиглэх үү хэмээн урьсан хэдий ч Анхил хүн хүлээж байгаа жаахан байж байгаад бүжиглэнэ хэмээн хэлж орхилоо. Тэгвэл би буцаад ирнээ гээд өнөөх залуу олон дунд уусан орлоо. Үгүй ер сургуулийнх нь их л дажгүй энэ залуу Анхилыг тоож дуугардаггүй байсан шүү дээ. Ер нь огт танихгүй байх гэж бодож байтал хүрч ирээд бүжигт урьж байна шүү хэмээн дэмий зүйл бодсоор Сартуулыг дахин нүдээрээ харуулдаж эхэллээ.

Ангийнхаа хэдэн нөхөдтэй марзганан зогсож байсан Сартуул өнөөдөр өнгө хосолсон цамц зангиагаар гоёж улам л сайхан харагдаж байлаа. Бүжгийн талбайн наад захад ганцаар зогсож байгаа нэгэн охин түүний нүдэнд тун содон туслаа. Үнэхээр хөөрхөн охин юм, энэ чинь хэн билээ. Сартуул түүнийг сайтар ажиглан харлаа. Ийм охин танихгүй юм байна, сая шилжиж ирсэн юм болов уу. Яагаад Сартуулын нүдэнд өртөөгүй байсан билээ. Юутай ч энэ охин Сартуулд маш их таалагдаж байна, заавал очиж танилцах ёстой. Та нар харж байна уу би тэр охинтой танилцаад бүжиглэнэ хэмээн ангийнхаа хэдэд Сартуул бардамнан өгүүллээ. Аль охин хэмээн нөгөө хэд нь хэрэгт дурлан харсанаа янзтай хөөрхөн охин байна, аль ангийнх юм бол хэмэн ам амандаа өгүүллээ. Чамайг тоохгүй ээ хэмээн нэг нь Сартуулыг цаашлуулан өгүүлэхэд Сартуул аль хэдийнэ түүнийг чиглэн алхаж байлаа.

Анхил нүдээрээ Сартуулыг хараад олохгүй болохоор нь буцаад ангийхна дээрээ очих уу эсвэл бүжиглэж байгаа олны дунд орж сэтгэлээс сэргэтэл бүжиглэх үү хэмээн шийдэж ядан зогсож байтал яг өөрийг нь чиглэн алхан ирж байу Сартуулыг хараад балмагдан сандарлаа. Хайгаад байсан хүн нь зөвхөн өөрийг нь чиглээд ирэхэд балмагдахгүй хүн гэж байна гэж үү. Сайхан баярлаж байна уу. Сартуул хүү өөртэй чинь танилцаж болох уу хэмээн угийн хэлтэй амтай Сартуул өгүүлээд гараа сунгалаа. Ийм олон цэцэгс дунд ийм сайхан сарнайг олж харсандаа баяртай байна хэмээн тал зассан өнгөөр хэлэхэд Анхил өөрийн эрхгүй инээд алдан Анхил гээд гарыг нь чангахан атгалаа. Анхил барагл согтуу хүн аятай газраас хөвж яваа мэт санагдлаа. Сартуул өөрийг нь сарнай цэцэг гэж хэлж байна шүү дээ. Анхил баяр хөөрөө нууж үнэхээр чадахгүй байлаа, ихэнх хүний мөрөөдөл биелдэггүй шүү дээ. Тэгвэл Анхил мөрөөдөл нь биелсэн азтай нэгэн болжээ. Хэдий тийм ч том мөрөөдөл биш ч Анхилд бол гайхалтай мөрөөдөл байсан сан. Анхил дахин инээмсэглэлээ. Түүнийг инээмсэглэхэд Сартуул гайхан нүдээ үл ялиг өргөн түүнийг харлаа. Одоо л Сартуул түүнийг танилаа. Энэ чинь нөгөө хэн л байсан байна шүү дээ. Нөгөө даруухаан охин. Ямар их өөрчлөгдөө вэ. Танихгүй гүнж байна даа гэж бодсонсон. Сартуулын урам жаахан хугарах мэт санагдлаа. Гэхдээ одоо нэрийг чинь мэдэж авлаа Анхил гэж Анхилд өгүүллээ. Анхил түүнийг хүсэл мөрөөдөл дүүрэн харцаар ширтэж байгааг Сартуул харлаа. Ангийхан нь түүнийг харж байгаа буцаад очивол Сартуулыг тээр чамайг тоохгүй гэж хэлээ биздээ хэмээн инээлдэнэ. 2лаа бүжиглэх үү Сартуул инээмсэглэн хэмээд Анхилыг бүжгэнд урьлаа.

Намуухан хөгжим эгшиглэн залуус хөгжмийн аяар найган бүжиглэнэ. Чи их сайхан харагдаж байна, бүх зүйл чинь зохицоод үнэхээр сайхан байна гэж Сартуул Анхилыг ширтэн өгүүллээ. Сартуул түүнийг ширтэж байхдаа үнэхээр тэгж бодсон байлаа. Гэхдээ л огт танихгүй хэн нэгэн байгаагүйд жаахан сэтгэл дундуур байлаа. Түрүүхэн Сартуулын сэтгэл маш ихээр догдолж байсан билээ. Анхил харин өөртөө ч итгэхгүй, нүдээ удаахан аниад нээвэл гэртээ сэрэх юм шиг санагдаж байлаа. Гайхалтай Сартуул өөрөө түүнийг бүжигт урьлаа шүү дээ. Үнэхээр жаргалтай байна, энэ мэдрэмжийг би хэзээ ч мартахгүй ээ. Ая дуусч Сартуул Анхилыг талбайн захад хүргэж ирээд баярлалаа хэмээн хэлээд орхин явлаа. Өө би хожигдчихсон уу гэх дуунаар Анхил манарсан байдлаасаа гарлаа. Түрүүний дээд ангийн залуу түүний хажууд ирчихсэн зогсож байлаа. дахиад бүжиглэх үү хэмээн асуухад Анхил үгүй ээ гэж инээмсэглээд ангийнхан дээрээ очиж лаазтай хүйтэн ундааг бараг нэг амьсгаагаар уулаа. Нилээн уужраад Сартуулыг дахин харвал аль хэдийн нэг охинтой ширээний буланд мөрөөр нь тэврэн ярилцаж байлаа. Анхил огтхон ч санаа зовсонгүй, энэ ч Сартуулын хувьд гэм биш зан л даа. Анхил одоо дуу чимээнээс төвөгшөөн бушуухан эрт харимаар санагдлаа. Дуу чимээгүй нам гүм орондоо ороод түрүүн болсон бүхнээ нэгд нэгэнгүй эргэн санаж жаргамаар санагдаад хорхойсч байлаа. 

Ангийнхандаа бүгдэд нь баяртай гээд Анхил хувцасны өлгүүрийн тэнд очтол явахнуу хэмээн өнөөх дээд ангийн залуу бараг л баярласан шинжтэй асуулаа. Тиймээ, тэгвэл хүргээд өгье. Анхил хичнээн ч дургүйцсэн өнөөх залуу ятгасаар байгаад орц хүртэл нь хүргэж өгөхөөр тохироод гарцгаалаа. өвлийн хүйтэн жавар тасхийн тэр 2-г гадаа угтлаа. Нилээн удаж байж такси зогсоод тэр 2 замдаа элдэв юм ярилгүй байсаар Анхилын орцны гадаа ирлээ. Сайхан амраарай гээд Анхил үсрэн бууж бушуухан амтат мөрөөдөлдөө умбахаар хар гүйхээрээ гэртээ орлоо.

1дэх өдөр Анхил өглөө нь яг л хуучин янзаараа хичээлдээ очлоо. Өнөөдөр Сартуултай дайралдвал яана аа, урд нь дайралдах сан гэж бодогддог байсан бол өнөөдөр дайралдчихвий хэмээн ичих шиг болж ийш тийш хулмалзан харж явлаа. Маргааш лекцтэй эртхэн очоод Сартуулын арын ширээн дээрээ суугаад хүлээнэ дээ. Сартуул ирээд намайг хараад яах бол ... эхний цагийн завсарлагааны дараа гялс номын сан ороод ирье гээд Анхил хурдлан булан тойрох гэтэл гэнэт Сартуулын дуу тодоос тод гарахаар нь дороо зогсон сэмхэн чагналаа. Яах аргагүй шинэ жилийн үдэшлэгийн тухай хэдэн залууд ам мэдэн ярилцаж байлаа. Анхилын зүрх түг түг хийн цохилж Сартуулыг миний тухай ярих болов уу гэж өөрийн эрхгүй бодтол яг мэдсэн юм шиг түүний тухай яриа дэлгэлээ. Сая үдэшлэгээр нэг гоё охин байна даа гэж харчихаад танилцая гээд яваад очсон чинь харин нөгөө ангийн таньдаг охин байж шараа болсонш дээ. Эмэгтэйчүүд чинь ёстой аягүй өөр өөр болдог юм байна лээ хэмээн ярихыг сонсоод Анхилыг хэн нэгэн цохиод авах мэт лүгхийн бие нь хүндрээд явчихлаа. Түүнийг Сартуул өөрөө сарнай цэцэг гэж хэлээгүй гэж үү . . . Анхил хүндэрсэн хөлөө зөөн бушуухан тэндээс холдлоо. Алгуурхан ангидаа орж булангийн ширээн дэрлэн хойгуур ханаруу ширтэн суулаа. Сартуулыг урд нь танихгүй байсан бол яах байсан бол. Анхилын хөөр баяр дүүрэн сэтгэл нь унтарлаа. Анхилаас Сартуул ичдэг юм байна. Сартуул Анхилыг гэж мэдсэн бол бүжиглэхгүй байх байжээ. Зүгээр л андуурсан, харин дараа нь эелдэг зан гаргасан байжээ. Анхил гэртээ хариад орондоо ороод нам унтмаар байлаа. Өөрийн эрхгүй бие нь жихүүцэн даараад ирлээ. Ганц удаа хичээл таслахад ер нь яадаг юм. 

Сургуулиас гарах гээд шатаар бууж байтал өнөөх дээд курсын залуу зогсож байлаа. Сайн уу Анхил аа. Анхил инээмсэглэн мэндэллээ, ямар ч байсан Анхилыг таньж бас нэрийг мартаагүй байгаа юм байна. Хичээлдээ суухгүй явах гэж байгаа юм уу, ямар нэг зүйл болоогүй биз. . . Анхил түүнтэй одоо удаан ярилцмааргүй байлаа. Яаралтай ажил гараад одоо явлаа. Ингэж хэлээд Анхил түүнийг орхин сургуулиасаа гарлаа.

Маргааш өглөө Анхил хуучин заншлаараа лекцийн танхимдаа эртлэн ирлээ. Нүдэнд танил Сартуулын ширээ, өөрийнх нь сууж заншсан арынх нь ширээ нүдэнд харагдлаа. Анхил хажуугаар нь өнгөрөн явж өөр эгнээний ширээнд очин нэг хоёроороо орж ирэх бусдыгаа ажиглан суулаа. Удалгүй Сартуулын ширээ ч арынх нь ширээ ч эзэнтэй боллоо. Хонх цохихын алдад Сартуул орж ирээд өөрийн ширээндээ тайван сууж хажууд суусан охинтойгоо энэ тэрийг ярин инээлдэх нь харагдлаа. Анхилын сэтгэл бүрэн тайвширсан байлаа. Одоо Сартуулын хэнтэй суух, яах нь түүнд огтхон ч хамаагүй. Анхил сэтгэлээр огт унаагүй, харин ч Сартуулд баярлаж байлаа. Түүний ачаар л Анхил өөрийгөө хэнээс ч дутахгүй үзэсгэлэн гоо гэдгээ мэдэж өөртөө итгэл дүүрэн алхаж чадах боллоо. Анхны дурлал нь Анхилд хамгийн хэрэгтэй байсан өөртөө итгэлтэй байдал зүрх зоригыг авчраад, өөрийгөө голдог хулчгар занг нь аван одсон байлаа. Анхил хайр дурлалыг хүснэ, гэхдээ Сартуул биш өөрийг нь байгаа чигээр нь хайрлаж дурлаж чадах сэтгэл зүрхтэй тийм хэн нэгэн байгаа гэдэгт итгэл төгс байлаа. 

2006 он Sienna